Op 23 oktober 2005 laatstleden was ik de gelukkige winnares [‘Want bij eBay is het altijd een beetje winnen!’ zou Tony de ontbijtgraantijger fanatiek uitroepen!] van de DVD ‘This is Spinal Tap’, en normaal ben ik er altijd als de kippen bij om het verschuldigde bedrag aan te vragen en jawel hoor, effectief te betalen.. maar wie wil er dezer dagen nog bij gevogelte rondhangen hanyway, right? Right?! Onderhand zijn jullie wel allemaal op de hoogte van mijn huidig cashflowprobleem dat ervoor gezorgd heeft dat ik de voorbije 2 weken moest leven met een measly €17 en een paar roste frankskes die ik her en der, met de daarbijhorende adrenalinestoten, in verloren broekzakken terugvond. Dus werd ik tot mijn eigen agitatie, genoodzaakt de eBay-betalingen op de lange baan te schuiven aangezien ik het niet echt zag zitten om de pompbediende €4 toe te werpen vergezeld met de boodschap ‘Fill’er up, bucko!’

Daarbij kwam nog eens dat bloody verlengde weekend dat ervoor zorgde dat mijn bankzaken helemaal op inactief werden gezet én het feit dat een bepaald interimkantoor er voorlopig van afziet om een bepaalde vrijdag uit te betalen omdat mijn contract blijkbaar, like teutally retro-actief was. Duus ik bel donderdag om het probleem uit te klaren, doe de ganse situatie uit de doeken en hoor de consulente een collega fluisterend toespreken: ‘Pst! Ik heb hier een retro aan de lijn..’, alsof ik het stukje forbidden fruit van de dag was.
[ ‘Heeeeeeft hier iemand het woord ‘retrooooow’ gezegd?!?‘ *crowd goes wild* ]

‘Zeg retro, weet je soms nog welkéén van mijn collega’s dat gezegd heeft? Van het retro-actief zijn? Was het soms iemand met bruin haar?’
‘Welja.. misschien, en ik meen me ook te herinneren dat ze benen had, net zoals (hopelijk) 98% van de wereldbevolking, mujer!’

Enfin, die kerel heeft dus eBay verwittigd dat hij zijn DVD ter waarde van de vólle 9,99 euro verkocht heeft aan één of andere trailerparktrash-wanbetaler die hij onmogelijk acht te communiceren aangezien de meeste trailerparks wellicht niet voorzien zijn van internetverbinding. Eerst naar de koper mailen om te vragen hoe het zit, staat dus blijkbaar niet in zijn woordenboek, en rekening houden met feestdagen die 4 héél lange dagen van die opgelegde betaaltermijn innemen, is ook geen optie voor mister ill-communicación.

Ik zou duus iel gère zijn gezicht [dat waarschijnlijk fel eeltbelaagd is op de plaatsen waar zijn oogkleppen het meest tegen zijn huid aan schuren, niet dat oogkleppen in principe iéts met de materie te zien hebben maar hanyway..] zien wanneer hij merkt dat ik zijn precious €9,99 vanochtend asap gestort heb, nog voor mijn bericht van wanbetaling in mijn mailbox terechtkwam.
OK, hij zal misschien niet ineenstorten en zich afvragen hoe hij nog in de spiegel kan kijken, nu hij beseft dat hij mensen veel te snel veroordeelt en daarmee zijn omgeving reeds veel grief aangedaan heeft, mààr hij zal zich toch herinneren wie ishku is, gatverdamme! En wanneer een volgende businesspartner bij hem komt informeren naar mijn koperscapaciteiten, zullen zijn ogen tot spleetjes vernauwen en zal hij dromerig yet ernstig antwoorden:

“˜Oh, she’s good for the money. She’s good for the money alright!’

Waarop ze beiden hun hoeden lichtjes opheffen om ongelovig aan hun weelderige scalp te krabben terwijl ik, al zwaaiend met mijn DVD, op mijn volbloedhengst de horizon tegemoetrijd en schalks de camera inkijk met een rolletje mentos naast mijn gezicht gebeiteld.