Tantiest.
Ik ben een beetje schui, jongens. Ik ben schui van hoogtes, ingesloten ruimtes & dieven met bivakmutsen op enal, maar vooral voor morgenochtend. Om halftien word ik nämlich bij een tandarts verwacht wiens handen voor het eerst mijn mond zullen betreden en ik geef toe; ik ben daar helemaal niet gerust in. Woord op de straat is dat hij zelfs geen spuwbakje heeft, maar hij je een trechter voorhoudt en met zijn hoofd teken doet dat je het daarmee zal moeten stellen. De reden waarom we naar die tandarts zijn overgeschakeld is me tot op heden onbekend, maar naar ‘t schijnt heeft hij nen schonen lochting. Permission om met mijn ogen te knipperen en Wouwter Deprez aan te kijken.
Hanyhoe, helaas blijft het morgen niet alleen bij kijken; meneer de tandarts is namelijk van plan om aan wat heavy drilling te doen en een tand te ontzenuwen. Mijn tand. De tand van de persoon die wanneer zij het begrip ‘ontzenuwen’ voorgeschoteld krijgt, spontaan diaslides voor zich ziet passeren van hevig bebloede servietjes (al zullen het daar waarschijnlijk gescheurde lakens zijn), witte levende kronkelende draadjes die mijn zenuwen moeten voorstellen en een ishku met 2 kg kaak bij. [Eens werden er 4 tanden getrokken, and I swear, mijn kaak is nog steeds zijn oude geproportioneerde zelf niet.]
“Maar ishku, ge voelt daar wel niets van, hé!”
Jach! Laten we de spuit prijzen die er telkenmale voor zorgt dat ik 5 seconden na injectie met mijn voeten omhoog moet liggen, wil ik niet met witte oogbollen uit de stoel glijden.
En dan moet je nog eens een halfuur je mond kunnen openhouden en maken dat je tong niet als een rodeostier tekeer gaat, wanneer ze toch moeite blijft doen om je van je speeksel te ontdoen. “Het hoeft niet, yo! Just trust the sucker!”, maar het wil niet pakken. Het wil niét pakken.
Misschien kan ik de tandarts toevertrouwen dat het mijn eerste keer is en dat hij het zachtjes aan moet doen. Jaha, dat zou deze post vol seksuele innuendo wel af maken, niet?
on April 21st, 2006 at 7:57 pm
Tandartsen zijn regelrechte tering. Zeker als je ze al een tijdje probeert te ontwijken, wordt de miserie altijd maar groter.
Het ergste vind ik nog steeds wanneer je met je mond open ligt, en je tot de constatatie komt dat de adem van de tandarts erger stinkt dan tien door de zon en gistingsprocessen opgeblazen varkenslijken. En probeer daar maar eens iets tegen te doen!
Zo vriendelijk mogelijk proberen lachen, hem aankijken en “Muntje?” zeggen is ook niet zo gepast hé… En je adem inhouden en/of je mond weigeren te openen is ook geen optie denk ik.
PS: Foto’s van het gezicht mét hamsterkaken worden vanzelfsprekend verwacht eh.
on April 22nd, 2006 at 1:38 am
Dan wens ik je alvast goeie moed toe! Ik hoop dat je met goede verzorging/eetpatroon een volgende ingreep kan voorkomen.
on April 22nd, 2006 at 9:33 am
Herkenning, herkenning! Heb de voorbije weken de tandarts ook twee keer mogen opzoeken (zie postje op mijn blog irgendwo zulle, mocht ge tips willen wat ge allemaal kunt liggen denken beinstdien), ook twee keer mijn klep ongehoord lang - jaha, ongehoord ook ja - moeten openhouden, den ene keer ‘een tijdelijke vulling’ krijgen en den tweede keer ‘een definitieve’… en zeggen dat ik gewoon gehoopt had op praliné!
Nu ja, mooi was het moment toen ik de tandarts na de tweede keer verliet: ik was er weer van af voor een héééle tijd.
Dacht ik, want intussen slik ik al weer pijnstillers omdat t spel aan t ontsteken is. En mag ik komende donderdag opnieuw op het marteltuig gaan liggen.
Niet dat ik je daarmee schrik wil aanjagen, uiteraard. Dat uiteraard niet!
on April 22nd, 2006 at 9:35 am
Mother superiour jumped the gun: het is bij een eenvoudige vullink gebleven, maar mijn rechteroog is wel lijk half verdoofd.. :/
on April 22nd, 2006 at 9:38 am
Wel Ishku, hoewel ik je blog zal blijven lezen en die altijd al uitstekend gevonden heb, vind ik het toch een beetje sneu dat ik hier zo aan de kaak wordt gesteld. Want jawel, ik ben die tantiest waarover jij het hebt.
Ik vind het mijn volste recht om zo’n trechter te gebruiken, als mij dat beter uitkomt. Akkoord, jij mag daar het jouwe van denken en vinden van niet, we leven in een wereld van vrije meningsuiting.
Maar toch, ik vind het jammer dat je dit moet uitwerken in een postje op deze veelgelezen blog. Straks heb ik helemaal geen klanten meer.
Ik probeer me even in te leven, maar het vermoeit me wat. Blijkbaar ben je echt wel een beetje bang, als je het allemaal al zo tot in detail voor je ziet.
on April 22nd, 2006 at 9:42 am
:)
Jacques toch.
on April 22nd, 2006 at 3:09 pm
Lol @ Freaq wi
You almost had me going en al!
on April 22nd, 2006 at 7:55 pm
Ja, zeg! Ik had “den tantiest” ook al bijna op zijne kop gegeven.