Het was eerst mijn bedoeling om tussen de verschillende stukjes Kommer & Kwel geen andere blogposts te plaatsen, kwestie van de ‘feel of the story’ niet te verliezen, maar fuck the feel, zou ik zo zeggen. Dat verhaal valt nogal lang uit, ik weet even niet hoe het met Jean-Marc verder moet en ik heb veel te veel zin om jullie te laten meedelen in het welzijn van mijn kikkervisjes en andere ontieglijk spannende levensverhalen.
In tegenstelling tot Jean-Marc gaat het dus helemaal swell met mijn 7 mini zwarte Alfa Romeo look-a-likes (moet er keer echt op letten). Tot nu toe heb ik nog geen eentje met zijn (voorlopig nog onbestaande) peut’n amu uit het water moeten vissen. Au contraire mes chères: ze zijn zo gezond en eten zoveel, dat ik me begin deze week genoodzaakt zag hun water te verversen. Dat kakt nogal een ende, namelijk. En dat begint dan te stinken, en er drijven dan zo van die soort onverklaarbare olievlekken op de oppervlakte enal.

Hanyway, nadat ik zorgvuldig al het water + de bewoners ervan terug in de Leie geloosd had, vulde ik mijn emmer met frisch water en vers water bracht, of ik het nu wou of niet, nieuw volk mee.

Een viesje:

En ja, OK, dat is het zowat. De waterkevers, waterslakken, waterspinnen en wateroorebeesten (jawel, die lijken te bestaan) die reeds in mijn kunstmatige habitat vertoefden buiten beschouwink gelaten. Maar het is een visje! Een visje waarvan de padvinder in mij wil weten wat het worden zal.

De padvinder in mij die trouwens het ultieme doel bereikt heeft:

En voor de rest werd ik vanmiddag helemaal overspoeld door vertedering toen ik zag dat mijn tadpoles hun eerste ledematen kregen:

Ik vraag mij dan af; doet dat geen pijn? Lik, als kinders tanden krijgen, krijsen ze het ganse huishouden bij elkaar enal. Krijg dan keer almenekeer poten uit uw lijf, maat!
En nog even een algemeen sfeerbeeld om aan te tonen hoe leuk vertoeven het er wel niet is:

Schoon, hé. Alleen Daryl Hannah & Tom Hanks mankeren nog.

Met deze grote knipoog naar de gouden jaren ‘80 sluit ik het halfuurtje (of minder) natuur af. Niemand trouwens gekeken deze middag? Met die olifantjes? Hemeltje, wat heb ik zoute tranen gehuild, zeg.

Allez, salu hé. Yoooooooooow.