Deze middag vroeg ik me af..
Ik ben niet meteen de vrouw die graag debatteert over het politieke en sociale landschap van België, mede omdat ik er bitter weinig van weet en het bijgevolg verstandiger vind om mijn mond erover te houden, maar I wonder
.. zou ik de man op de bus ter hulp geschoten zijn?
.. waarom stopt de buschauffeur niet met rijden wanneer hij merkt dat er iemand in elkaar geschopt wordt?
.. waarom heeft niemand anders iets gedaan? Ik neem aan dat het aantal mensen op de bus groter was dan de groep losgeslagen vandalen?
.. hoe kunnen zo’n dingen eigenlijk in godsnaam gebeuren?
Ik denk niet dat ik gewoon zou kunnen blijven neerzitten en doen alsof ik niets zie, wanneer zoiets onder mijn ogen afspelen zou. En wellicht zou ik gewoon ook in elkaar geslagen worden of erger, maar als niemand iets doet.. waar moet het dan naartoe, jongens?
on June 25th, 2006 at 2:51 pm
Het cliché wilt dat je vrouwen niet mag slagen, dus men kan vermoeden dat een meisje dat zich in een vechtpartij mengt een confronterende en misschien kalmerende invloed heeft op de oproerkraaiers. Maar ik zie ‘t mezelf nog niet meteen doen. Ik verschiet al als er iemand luid roept, dus ik zou waarschijnlijk ergens onder een zetel kruipen met mijn handen over mijn oren.
… en kijk naar wat er die man overkomen is. Die is er dan zelfs tussengestapt toen ze elkaar aan ‘t afrossen waren, het was niet eens op een “onschuldige” gericht.
Vreemd wel dat in alle talen over “rassen” gezwegen wordt. Ze zullen wel allemaal blank geweest zijn.
on June 25th, 2006 at 3:58 pm
http://en.wikipedia.org/wiki/Bystander_effect
on June 26th, 2006 at 10:19 am
Ik heb gelezen: volgens getuigen zou het over allochtonen gaan, maar het parket doet liever geen uitspraken over hun nationaliteit of oorsprong tot ze gevangen zijn. Ze hebben dus geleerd van het verhaal met de polen.
mensen zien vechten doet echt raar. ik denk dat je pas genoeg zelfvertrouwen hebt om tussen te komen als je zelf al ervaring hebt.
on June 26th, 2006 at 3:20 pm
dat gaat recht naar de verdoemenis! jammergenoeg, zou iemand de politie tijdens het drama hebebn gebeld of zouden ze allemaal gewoo stil hebben zitten kijken alsof ze niets zagen zoals meestal?
met z’n allen konden ze dat crapuul toch aan?
ik vraag het me ook af…
on June 26th, 2006 at 9:39 pm
Jaja, het gaat naar de verdoemenis en het gaat niet meer beter worden. De kunst bestaat erin zelf niet mee naar de verdoemenis te gaan.
Ik neem aan dat de chauffeur in zo’n geval vrij snel de politie verwittigt en blijft doorrijden tot de politie de bus onderschept.
“Met z’n allen” zo’n crapuul aanpakken is helemaal niet zo simpel als het klinkt. Het bystander effect verklaart al veel. Ik kan daar nog aan toevoegen dat als je met velen begint te vechten in zo’n beperkte, bewegende ruimte met zoveel obstakels, er veel gewonden kunnen vallen. Er is weinig kans dat inzittenden elkaar goed kennen, wat maakt dat ze onmogelijk in no time een goed team kunnen vormen om zoiets aan te pakken. De kans bestaat dat ze elkaar gaan uitschelden als ‘t niet lukt en onderling ook nog gaan vechten. Er moest zo maar eens een andere inzittende met slecht karakter het crapuul komen verdedigen.
Een kennis van mij heeft het ook eens geflikt. Hij stond erom bekend elke keer wel iets af te breken of ambras te zoeken als hij zich geamuseerd had. Die nacht in de bus had hij ook een slachtoffer gekozen. Ik zag het escaleren en ik zei hem nog zo van “doe dat nou niet, man!”, maar hij riep mij onmiddelijk toe, mij heel hard met de vinger wijzend: “En GIJ moet uw bakkes houden!!!” Ik heb het daarbij gelaten, maar ben wel tussen hen en de andere inzittenden gebleven. Toen hij besliste van een keer door te kloppen heeft hij wel de ontgoocheling mijn ogen kunnen aflezen. Toen de politie arriveerde is de bus gestopt en is hij gewoon uitgestapt alsof het zijn halte was en bij de politie ingestapt. Je zag dat hij het gewoon was. Ik heb sindsdien nooit meer gehoord over problemen met hem. Ik heb hem ooit nog gesproken en hij leek inderdaad een ander mens. Het spreekt voor zich dat het slachtoffer mij die nacht niet bedankt heeft. Maar allé, op een roodgeklopt gezicht na was hij er goed vanafgekomen, anders was ik misschien alsnog tussengekomen. Ik ben toch blij dat het niet nodig was.