Jem en zijn gitarre.
Ik kon het lied niet bepaald horen. Telkens het bureau op Nostalgie was afgestemd en hij de revue passeerde, slaakte ik een diepe zucht en zong zagerig: “Tom, this has gone too fahahaahaa.” Nee, ik was er niet zot van. En zijn glimlach creept mij een beetje uit, dadook.
Maar ik kon het afgelopen woensdag (was het woensdag?) toch niet laten om kippenvel te krijgen toen het applaus spontaan begon te applaudisseren tijdens de stille momenten in het lied. En hij stond er toch eigenlijk maar. Durft dat maar keer. Het is stom, maar ik ben toch een beetje preus op die kerel. En het is altijd plezant om tussen de parade een bekend gezicht te kunnen ontwaren.
Allez hup, Tom Dice. Ik blijf speciaal thuis voor u -al was dat geen fantastisch gekke effort van mijnentwege- breekt een been! Ik zou het potverdikke niet kunnen.
on May 29th, 2010 at 10:03 pm
Hiervoor dient Twitter dus!
on May 30th, 2010 at 12:58 am
Ja jonk ishku, ge zijt niet meer mee.
on May 30th, 2010 at 10:51 am
En dan doet hij nog dat dink met dat lachske zeg, zoudt ge er dan niet helemaal voor zwichten?
Maar Lily Kate Nash Allen Perry was precies nog wat populairder
on July 6th, 2010 at 11:29 pm
Waer bestu bleven?
on August 20th, 2010 at 2:46 pm
echoooo-ooo-ooo-ooo
on August 24th, 2010 at 9:45 pm
Erg, hé?