De wereld is naar de kloten.
“Kudos”, zei ik. “Eindelijk eens positief aandoende berichten!”
Ik kijk namelijk al een hele tijd geen nieuws meer en krantlezen beperkt zich ook tot het af en toe eens meepikken van een voorpagina hier en daar, want geef toe jongens, je zou je toch op de duur aan de hoogste boom verhangen door al die crap die op bladen en tv-schermen gesmeerd wordt? Niet enkel omwille van het constante negatieve nieuws, maar ook door de invloed dat de berichtgeving op de mensen uitoefent. Ik vind nog altijd dat je situaties vooral moet inschatten door middel van je eigen ervaringen. Als je nooit lange tijd zonder werk gezeten hebt, moet je bijvoorbeeld ook niet lopen verkondigen dat alle vreemdelingen ons werk afpakken en dat de wereld naar de kloten is.
Kikt, ik ben geen hoogstaande nieuwskenner en ik ken zippo van politiek en gelijksoortige zaken maar ik geef dat dan ook grif(fyndor!) toe. En ik ben dan ook niet degene die in discussies de meest cliché-aandoende beweringen afdreunt en de oren afsluit voor andere wel onderbouwde argumenten. Er is toch niets méér frustrerend dan twee mensen die naast elkaar praten in discussies en één bepaald loshangend segment van argumentatie in een verkeerde context plaatsen om zo zijn of haar gelijk te halen?
Ik walg bijvoorbeeld ook van die vijandigheid die zich afspeelt in Saddam & Arafat-aandoende landen. Ik walg van het feit dat ze liever de haat in plaats van de vergevingsgezindheid doorgeven aan hun kinderen, die zich vervolgens vijandig tegenover elkaar gedragen en bijna geen idee meer hebben van het ‘waarom’ of it all.
That’s right y’all, ishku gaat all geëngageerd on you en schreeuwt met de vuist in de lucht: “Meer vrouwen aan de macht! Vrouwelijke vrouwen, dat is. Geen manwijven, want anders haalt het eigenlijk niet zoveel uit en mist het moederlijke gevoel zijn doel. En elke maand gesubsidieerde massages voor iedereen ter bespoediging van een gemoedelijke sfeer.”
Haaaanyway, in Gent delen ze aan de bejaarden fluitjes uit. Fluitjes! In het geval dat ze zich ’s avonds op pad begeven (dat terwijl iedereen wéét dat oudjes ’s avonds moeten binnenblijven en trouw de perikelen van de familie Van Den Bossche moeten volgen) en een jonge snaak hun ontdoet van waardevolle zakens. Dan moeten ze op een fluitje blazen. God weet wat voor heldenscenario zich dan ontspint, maar de oudjes vonden het alleszins interessant genoeg om één voor één in het bijzijn van de camera schalks op hun fluitje te blazen.
“Ja, het gaat wel luid hé. Als ik hulp zou roepen, zou er niemand ter hulp snellen, maar met dit fluitje! Thoh!”
Waarop één of andere organisatiekerel getuigt: “Mensen associëren dit fluitje automatisch met politie, dus we hopen dat enige delinquenten hierdoor afgeschrikt worden en op de vlucht slaan.”, en meteen toch eigenlijk wel een beetje het geheim van hun vermoedelijk succes aan de concurrenten prijsgeeft, niewaar?
“Hey gangsters, oude mensen gaan voortaan op een fluitje blazen om jullie af te schrikken! Wees gewaarschuwd!”
of
“Hey jongeren, oude mensen gaan voortaan op fluitjes blazen om alarm te slaan. Koop zoveel mogelijk fluitjes in en blaas erop om zoveel mogelijk oproer en verwarring te veroorzaken!”
Waarop de maatregel zal omslaan in een verbod en iedereen die betrapt wordt met een fluitje in zijn zak, zwaar beboet zal worden. Waarop mensen die silly regels niet meer zullen dulden, vervolgens zullen revolteren en het ganse gedoe waarschijnlijk zal eindigen in een burgeroorlog. De burgeroorlog veroorzaakt door fluitjes. KEEEERAAAZZZYYYY!
Als afsluiter gingen we in de rubriek Sport langs bij de trainer van Verbroedering Geel, die recent tegen “topclub” Anderlecht met 0-1 gewonnen hebben. Het plezier zat ‘em vooral in de kleine zaken. Zoals de inleiding van die kerel met zijn bakkebaarden die er nog redelijk deftig uitziet voor zijn leeftijd (Stefan Van Loock?)
“Inderdaad, Stef. Niet alleen gaat het hier om een tweedeklasser, Geel staat ook lààtste in die desbetreffende ranking..”
Buhuhuuurn, Stefan. Het verslag van de algeheel schaamtelijke match werd afgesloten door your average trainer die erin slaagde de meest onsamenhangende crap uit de mouw van zijn lange beige trainersjas te schudden:
“Jach, deze overwinning is een echte opsteker voor Geel. Ik moet wellicht niet zeggen dat de spelers na de wedstrijd rondliepen alsof ze net een adrenalinespuit toegediend gekregen hadden.” (maar dan muckier gezegd)
Geef toe, België heeft allang geen goede solide voetbalploeg meer, elke match wordt per ongeluk gewonnen en de fluitjes die de oudjes beschermen moeten, zijn gedoémd om te backfiren. Wat moeten ze trouwens als hun fluitje zich in hun zopas ontvreemde handtas bevindt?
De wereld is naar de kloten, jongens. Zeg dat ik het gezegd heb!
on November 30th, 2005 at 8:08 pm
niet dat het u een of twee fucks schelen kan, maar toch even dit: u schrijft quite divine, ik moet daar eerlijk in durven zijn.