Met voorbedachte rade.
Aangezien ik vandaag om halfacht mijn ogen reeds moest openen en verplicht werd om keihard te leven enzo, besloot ik [ toen ik terugkeerde van de ripper-Platenbeurs in Gent, jawel ] de rest van mijn zondag kalm uit te zitten. Ik at een frietje met cocktailsaus [ God, wat heb ik nu zin in frieten met cocktailsaus ] en dropte mijn buit [ Vinyl soundtrack ET & Ghostbusters, CD Harry Potter II & Back To The Future Trilogy ] op mijn zolderkamer terwijl ik de wondere wereld van het internet eens checkte.
De koude was echter unbearable aangezien ik op mijn zolder over keine Isolation beschik en het enige daglicht door een enkelbeglaasd venstertje vallen moet. [ geen dubbelbeglazing, wil ik zeggen.. ] Ow, en dat zit dan op zijn beurt helemaal aan de Noordkant.
Kranig smeet ik al mijn prized possessions samen en liet dat hoopje de inspiratiebron zijn voor wat ik beneden allemaal zou kunnen doen. Mijn schetsboek, potloodjes en kneedgom waren present. Alsook mijn Patrick Nagel-boek én een movieposterbook van Drew Struzan.
“Hela.. dit lijken wel de ideale ingrediënten voor een fijn tekennamiddagje voor de warme kachel, warempel!”
But who am I kidding, yo? Die setup van ingrediënten was zo hard met voorbedachte rade dat Inspector Columbo me zeker 36 jaar aan mijn been zou lappen, moest hij’t weten.
Hanyway, ici sont les résultats. Ik vond het alvast best gesjellug, Bert!
