Dekbedenkingen.
Vannacht had ik werkelijk koud in mijn bed. Ik heb proberen roeien met de riemen die ik had en zwierde nog een oranje fleece-laken mijn bed binnen, maar het kon niet baten. Mijn roeiboot zonk de onherbergzame dieptes van het water in, wat niet bepaald bevorderlijk was voor mijn nachtrust.
Dus besloot ik vanochtend om er een extra donsdeken in te betrekken en kwam ik tot de conclusie dat niemand beter bedden kan maken dan mijn eigenste mama (’ma’ voor de kinders). Tot 4 jaar geleden was er op bedgebied nog steeds geen donsdeken te bespeuren en werd ik ’s nachts warmgehouden door een laken of twee, en 1 dikkie sjoarze met een tijger op. Toen al slaagde ik er niet in om net als haar mijn bed superstrak op te maken en overbodig lakengebied naar de onderkant van mijn matras te verwijzen. Ik kàn dat niet.
En met die superzware dekbedden kan ik het nog minder. Ze geraken nooit tot in de hoekjes van het hoeslaken en als ik de onderkant onder mijn matras wil schuiven, eindig ik meestal met een helling van 15% aan mijn voeteneind.
Dan maak ik me de bedenking: als ik later kinderen zou mogen hebben, wat voor mislukte moeder ga ik zijn als ik hun bedden nog niet eens kan opmaken? En dan heb ik het nog niet over T-shirts en pulls opvouwen. Far and wide sta ik namelijk bekend als de ongrijpbare winkelierster die misvallen paskledij in een bol van 10 cm propt en in de dichtsbijzijnde holte shovet wanneer er niemand kijkt.
I’ll say, uncertain times await me, James. Whatever shall I do?
on November 25th, 2005 at 6:45 pm
Mag ik je een kersenpitkussentje aanraden? Het moet in de microgolf en stinkt voor zot. Mijn bed is dus warm, maar kleren opvouwen in winkels lukt me ook niet.
on November 25th, 2005 at 7:22 pm
Om kleren op te vouwen hebben winkels toch werknemers zeker? Wat moeten die daar anders doen? Ze kunnen toch niet allemaal achter de kassa gaan staan.
Ik kan tenminste wel mijn bed opmaken.
on November 25th, 2005 at 7:27 pm
Ik kan goed t-shirts vouwen enzo … wat ook wel nodig is als je na een optreden met een doze vol tshirts naar huis gaat, waar in gerommeld is als ware het een … euh … rommeldoos!
Broeken daarentegen, daar kan ik niet mee overweg. En mijn bed lukt ook niet, maar dat is omdat mijn matrassen (zo 2 eenpersoonsdingen met een tiret aan om er 1 crappy 2-persoonsbed van te maken) sucken voor zot.
on November 25th, 2005 at 7:47 pm
bij deze titel had ik waarschijnlijk een gans andere inhoud verwacht…
on November 25th, 2005 at 9:18 pm
@tomadde: broeken zijn net het gemakkelijkst :/
Carree