Tiny en haar eerste P.V.
Ik besloot om het heft in eigen handen te nemen. Onwetend wat een heft eigenlijk effectief voorstelt, stond ik er bijgevolg nogal weigerachtig tegenover, maar verder kon het niet. Ik ging die wanker niet laten weglopen met mijn €9,99, verdomme!
En also trok ik naar het politiebureau. Ik ben nog nooit ìn een politiebureau geweest deels omdat ik geen strafblad heb en er andere mensen nog geen bezorgd heb, maar vooral omdat ik ooit eens voor de ogen van de Wet bijna een straat ingereden was waar ik met de side nein nein wettelijk gezien niet in mocht.
“Komt gij keer binnen, meiske!”, zeiden ze en ik wist niet goed waar ik heen moest. Moest ik binnen in de wachtkamer of het bureau? “Waar is die deur? Wat kan ik doén!?” *pauze*
Een vaderfiguur in uniform kwam me halen, liet me mijn verhaal doen en ademde diep in terwijl zijn voorhoofd diepe denkrimpels vertoonde.
“Shiet”, dacht ik, “da klinkt precies serieus” en voor ik er erg in had, zei ik luidop: “Maja, het was verzekers zijn bedoeling niet, ze.. hij heeft het misschien heel druk enal!” God heeft me net dat ietsje te vroeg uit de kokende casserole gehaald, moest ik in al mijn zachtheid vaststellen, en ook her flik zag de bezorgdheid in mijn ogen en trachtte die weg te vegen met de woorden:
“Serieus?”
-”Ja ze.”
“Hoe oud?”
Ik zag namelijk vollédig de kismet-ernst van de situatie in; man of my dreams and such and such. Tot ik besefte dat jongens meestal niet Kimberly noemen. A real pity vond ik dat op dat moment..
Hanyway, mijn eerste PV werd opgesteld en ter afsluiting zei de politieman dat hij 30 jaar te vroeg geboren was. Mijn denkproces trok zich op gang en liep alle mogelijk redenen af:
2. Dan kon ik ook zaken op het internet bestellen. (Hu?)
3. Dan kon ik je zonder schaamte speels uitkleden met mijn ogen. (Well.. I dìd look good)
Maar uiteindelijk besloot ik toch naar de werkelijke reden te vragen en wachtte ik geduldig tot de agent voor gans zijn korps de pointe van zijn leven uit zijn mouw schudden zou.
Het komt waarschijnlijk niet grappig over, maar ik vond het best wel een fijntje van de meneer aan de bureau. Ik denk dat het door het uniform kwam. Heel even dacht ik eraan om te vragen of ze geen nieuwe werknemers zochten, aangezien de kameraderie me helemaal in ‘Cagney & Lacey‘ / ‘Turner & Hooch‘ -sfeer bracht en duidelijk naar meer smaakte. Misschien smaakte het wel naar heft, wie zal het zeggen?! Ik alleszins niet, want ik hield de vraag voor mezelf, ondertekende mijn proces-verbaal, smeet de polietsiemeneer een glimlach vol dankbaarheid toe en hoop dat die wanker van een online DVD-verkoper in hell burnt.
on February 21st, 2006 at 5:33 pm
Mooi verhaal. Politiebezoeken hebben altijd iets spannends. En blijkbaar proberen ze iemand altijd op zijn/haar gemak te stellen met zo’n vraag á la ‘wiste gij, he’.
Zo werd ik ooit midden in de nacht ondervraagd, nadat een vriend van mij reeds de niet zo zachte hand der wet had gevoeld, en die agent zei me: ‘ahh, ik zie dat je van Hasselt bent? Ken je de Domus?’
Ik had geen idee waar hij het over had, maar zei: ‘is dat geen café??’. Dat was dus het slechtste antwoord dat ik op dat moment kon geven.
Anyway, ik hoop dat ze die fraudeur zijn vet geven. Waar had je trouwens die DVD gekocht??
on February 21st, 2006 at 5:46 pm
mocht ik er vóór jou es binnenwippen, steek ik de hel alvast aan.
onschuldige, goed uitziende meisjes beroven… hell?! waar is de tijd dat men het nog hield bij oude halfblinde oma’s?
on February 21st, 2006 at 6:10 pm
Als ik zeg welke site me het heeft aangedaan, kan ik daar niet voor aangeklaagd worden?
Ofazu?
on February 21st, 2006 at 7:12 pm
Ik vind vooral het prentje grappig
het is al bijna even grappig als de Catch me! Catch me!-cartoon
on February 21st, 2006 at 11:00 pm
Wanneer ga je nu eens een slechte post schrijven, die een mens nu eens geen glimlachende wenkbrauwen op het gelaat tovert?
on February 22nd, 2006 at 8:42 am
ishku, je mag dat zeggen hoor, die site.
En politie is totaal niet spannend meer als je in een flikken-familie bent opgegroeid. Thank you voadere, nonkele, tante, en parrain.
En dan nog eens bij de flikken werken, dan is het ielegangs verleuren.
on February 23rd, 2006 at 4:49 pm
Dat kruispunt. IK WEET DAT NOG. DAT WAS KEIGRAPPIG MAAT.