Last night the kuisvrouw saved my life.
Vanmiddag stond ik er een kleine twee uren moederziel alleen voor. Er was niemand aanwezig in het ganse gebouw, behalve ikzelf en de poetsvrouw, en dat wanneer ik er eigenlijk pas een dikke 2 weken werk. Alvorens ik bijna verdronk in een poel van verantwoordelijkheid, riep mijn vertrekkende collega mij nog na dat één of andere kerel om een koffertje zou komen. Check, begrepen, roger that. Wat? De poetsvrouw wil even naar de winkel? OK, no probe! Wat zou mij overkomen, right?
De tijd verstreek en een camionette met het bekende embleem stopte voor de deur. “Mijn kofferman!”, vinkte ik gedachte aan, en ik liet hem zonder enige identificatie binnen, al zei ik: “Hier is het geld, hier liggen de pensioenen en de WC vind ge aan uw rechterkant. Cocaatjen anders?”
“Gij werkt hier nog nie lange zekers?”, zei hij waarbij hij de afbakening van mijn intieme zone volledig in de wind sloeg.
“Neek neek.”, antwoordde ik waarop ik hem naar een miniem stukje ontblote buik zag loeren en daarmee genoeg wist.
“Ik komm’ier voor de deuren te controleren.”
“Ja, doe gij maar.”
En hij controleerde warempel de deuren, terwijl mijn ogen het ganse bureel afzochten naar iets dat mij zou kunnen redden in het geval dat ik een revolver of iets anders tegen mijn slaap zou geduwd krijgen. Terwijl mijn ogen op een schaar bleven rusten, zei hij iets waarvan ik niets wist, waarop ik bijzonder gevat repliceerde met: “Ha, da wist ik nie.”
“Ah kijkt keer iere meiske,” luidde het, waarop hij zijn hand op mijn bil/buttock plaatste om mij te leiden en daarbij mijn ‘vies veintje’-sirene keihard aan het loeien bracht. Ik maakte me zo snel mogelijk uit de voeten en wanneer ik de poetsvrouw het kantoor zag binnenwandelen, deed ik wat Dr Alban ons indertijd al zingend aanraadde. I sang halle-friggin-luyah, I did!
Ze kwam bij mij staan en het vies (en half mankende) ventje besloot zijn schuppe af te kuisen, maar zei dat hij binnen 3 kwartier zou terugkeren. Drie kwartier was genoeg om van de poetsvrouw te horen dat hij haar ook al meermaals geprezen had voor haar ’schoon poepke’ en nogal opdringerig uit de ‘vieze veintjes’-hoek kwam. Ik ben niet vlug gealarmeerd wat voze gasten betreft, maar deze keer was ik écht die schaar heel goed in de gaten aan het houden. Ik ging hem misschien wel meer verwond hebben door BOE uit te snijden in een dubbelgevouwen A4-tje en het als een accordeon voor hem uit te trekken, maar het was iéts.
Hanyway, de tijd passeerde zoals gewoonlijk en het witte camionetje kwam weer aanzetten. Hij kwam gewoon iets afgeven, en waar ik dacht dat ik me aan 5 secondjes navelstaren mocht verwachten, haalde die modderfucker toch wel een cocaatje uit de frigo en placeerde hij zich in de bureaustoel van de bazin, zekers? Alsof het niets was. Alsof hij dat elke dag poelt zo. En hij kijkt. Constant. De cleaning lady aka Jesus El Saviour Christ bleef express plakken om me maar niet alleen te laten, zeer tot zijn ongenoegen, zo bleek, wanneer hij met een geägiteerd lachje vroeg wanneer ze nu eindelijk zou weggaan.
“Loat ons keer allene!”, riep hij, en het ergste van al was dat hij het nog meende ook. Het daaropvolgende kwartier sléépte zich op vergevorderd reumatische achterpoten voorbij en toen hij zag dat de poetsvrouw blééf rondhangen, besloot hij zijn lazy ass op te heffen en het gebouw te verlaten. Maar niet zonder me te vragen of ik zijn kaartje eens wou zien.
“Nee, ‘t is goe.”
Het was zeker slang voor penis, de vuile wanker.
on July 19th, 2006 at 8:20 pm
Ma allee, zo voos! Als man ben ik nooit ofte nimmer met dergelijke vrouwen in contact gekomen (niet dat ik mij er zwaar aan zou storen, integendeel, maar dat is nu eenmaal de mannelijke natuur, en niet hier van toepassing). Aanklagen die handel! Geen compassie!
on July 19th, 2006 at 9:27 pm
Djeezes, wa is da toch met die gasten van de pooowst. Komen die niet aan under trekken thuis ofzo?:???:
on July 19th, 2006 at 9:41 pm
oh. my.
on July 20th, 2006 at 12:35 am
ge valt precies wel in de smaak bij vieze ventjes die hopeloos op zoek zijn naar wat aandacht van een jong blaadje.
Volgens mij moet ge gewoon eens het heft in eigen handen nemen. Ze weten niet meer waar ze het hebben en zullen zich met de staart tussen de pootjes terugtrekken.
on July 20th, 2006 at 6:26 am
coitus interruptus heet zoiets, wouter.
on July 20th, 2006 at 9:37 am
Mo gow. Voze vent.. En al die werken bij de pooowst.
Aber ik lag wel strijk met het BOE-A4-tje.
on July 20th, 2006 at 11:22 am
Je moet zijn zieligheid bestuderen en er vervolgens je voordeel uit halen. Meisjes zoals jij kunnen van ventjes zoals hij puppets on strings maken, naaaa sayin?
on July 20th, 2006 at 10:02 pm
En ziet ge zijn velorek als hij rondloopt ? :p
Enfin, zulks marginaal volk zouden ze dus gewoon moeten verbieden, afschieten en in de groencontainer door een overmoedige hoop fruitvliegen laten opvreten.
on July 22nd, 2006 at 12:03 pm
Slang voor penis
on July 31st, 2006 at 2:20 pm
‘kaartje’ dien ken ik nog niet woehahaha! in wa voor marginaal kot werkte gij…in da bedrifj hebebn ze zeker nog niet gehoord van vrouwen op de arbedismarkt dat al die mannen daar meteen compleet mesjogge zijn bij het zien van een onooglijk stuksje (nu eigenlijk toch wel volwassen-lol) bloot
on August 18th, 2006 at 11:06 am
zalig verhaaltje =p